Μύθοι και αλήθειες για την οστεοπόρωση
Εξάρθρωση του αγκώνα ή του ώμου συμβαίνει συχνά στα μικρά παιδιά. Το υπεξάρθρημα είναι μία πραγματική και αρκετά συνηθισμένη πάθηση, η οποία επισήμως αποκαλείται υπεξάρθρημα της κεφαλής της κερκίδας.
Αυτό σημαίνει ένα από τα κόκαλα του αντιβράχιου, η ακτίνα, δεν βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με την άρθρωση του αγκώνα.
Η εξάρθρωση του αγκώνα πολύ συχνά προκαλείται από ένα απότομο τράβηγμα του παιδιού από το χέρι, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται στις σκάλες (λόγω της διαφοράς επιπέδου) ή αν το κρατάτε από τα χεράκια παίζοντας και το γυρίζετε γύρω γύρω σαν
Αιτιοπαθογένεια:
Κάθε στένωση του άνω θωρακικού στομίου είναι δυνατό να πίεση το βραχιονίου πλέγμα και την υποκλείδιο αρτηρία με αποτέλεσμα την εμφάνιση αγγείονευρολογικων διαταραχών στην περιοχή του σύστοιχου άνω άκρου. Αμφίβολη είναι η θεωρία της ενεργητικής πίεσης από την διαταραχή του μυϊκού τόνου του πρόσθιου ή μέσου σκαληνού μυός. Η θεωρία της παθητικής πίεσης λόγω ανώμαλης πρόσφυσης των μυών ή παραμόρφωσης του μυϊκού στομίου από μια στενωτική μυοσίτιδα έχει επιβεβαιωθεί από τα διάφορα εγχειρητικά ευρήματα.
Αιτιοπαθογένεια
Συγγενής δυσπλασία της ωμογληνης, μυϊκή θυλακονσυνδεσμική χαλάρωση, πρωτογενές τραυματικό εξάρθρημα ώμου, το οποίο μετά από ρήξη του κάτω επιχείλιου χόνδρου και ανεπαρκή ακινητοποίηση μπορεί να μεταπέσει σε καθ’έξιν εξάρθρημα ή υποτροπιάζων εξάρθρημα (επειδή πρωτογενώς δημιουργήθηκε τραυματικά.
Αιτιοπαθογένεια
Έντονη εξωτερική βία μπορεί να οδηγήσει σε εξάρθρημα του ώμου με απόσπαση συχνά του κάτω τμήματος του γληνοειδούς χείλους, απόσπαση του μείζονος ογκώματος και συμπιεστικό κάταγμα της κεφαλής του βραχιονίου.
Κλινική εικόνα
Ο αυτόματος και κατά την κίνηση πόνος στο τραυματικό εξάρθρημα είναι εντονότερος από ότι στο καθ’έξιν εξάρθρημα. Το περίγραμμα του δελτοειδούς μυός σε περίπτωση εξαρθρήματος
Κλινική εικόνα:
Άλγος κατά την κίνηση της άρθρωσης του ώμου, ιδίως κατά την έξω στροφή. Συχνά υπάρχει λεπτός ή αδρός τριγμός τριβής του χόνδρου. Πλάγιασμα στο πάσχοντα ώμο αυξάνει τον πόνο. Η δυσκαμψία αρχικά οφείλεται στις αλλοιώσεις των μαλακών μορίων του περιαρθρικού μανδύα. Επίσης λόγω του πόνου δημιουργούνται συρρικνώσεις όπως και στον παγωμένο ώμο.
Ακτινολογική εικόνα:
Ασαφή απεικόνιση των αρθρικών επιφανειών, στένωση του μεσαρθρίου διαστήματος, διαβρώσεις και σχηματισμός κύστεων ως και σκληρύνσεις στις αρθρικές επιφάνειες της κεφαλής
Η αρθρίτιδα «προτιμά» τους αθλητές υψηλών επιδόσεων
Οι αθλητές υψηλών επιδόσεων που συμμετέχουν σε αθλήματα που απαιτούν σωματική επαφή, όπως το ποδόσφαιρο και το ράγκμπι, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης αρθρίτιδας γόνατος και ισχίου, συγκριτικά με άνδρες που αθλούνται λιγότερο ή καθόλου, σύμφωνα με σουηδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Sports Medicine.
Η μακρά κεφαλή του δικέφαλου, η οποία διέρχεται μέσα από την άρθρωση του ώμου σε ορισμένες περιπτώσεις υφίσταται εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην περιοχή της δικεφαλικής αύλακας, οι οποίες μπορούν σε απλό τραυματισμό να οδηγήσουν σε ρήξη αυτού. Κλινικά η ρήξη φαίνεται από την ολίσθηση της μυϊκής γαστέρας περιφερικά και από το τυπικό κενό που ψηλαφάται κεντρικά. Η απώλεια της λειτουργικότητας είναι ελάχιστη, εν τούτοις
Πρόκειται για έναν από τους συχνότερους πόνους που είναι πιθανό να απασχολήσουν έναν μέσο ενήλικο στις μέρες μας.
Συχνά ενοχοποιείται ο σύγχρονος τρόπος ζωής, δηλαδή η καθιστική ζωή, η έλλειψη άσκησης, τα περιττά κιλά.
Πρόκειται για ειδικά σχεδιασμένες τεχνικές οι οποίες εφαρμόζονται για τη χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, προκαλώντας τον μικρότερο δυνατό τραυματισμό των γύρω ιστών.
Πλεονεκτούν σημαντικά έναντι των κλασικών χειρουργικών τεχνικών σπονδυλικής στήλης, γιατί επιτυγχάνουν το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά ο ασθενής έχει πιο γρήγορη ανάνηψη, λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, λόγω της πολύ μικρότερης χειρουργικής τομής και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να πάει σπίτι του περπατώντας, ακόμα και την ίδια μέρα του χειρουργείου.
Συμβαίνει σε βαφείς, συλέκτες φρούτων, αθλητές ρίπτες τένις κολύμβηση. Μερική ρήξη περισσότερο πόνο από ολική.Περίπου 95% των ρήξεων του μυοτενοντίου στροφικού πετάλου οφείλονται στην προστριβή αυτού στο κορακοακρωμιακό τόξο κατά τη διάρκεια της απαγωγής και τη φθορά που προκαλείται.
Η οσφυαλγία είναι ένα από τα πιο κυριότερα συμπτώματα πολλών παθήσεων και αφορά σχεδόν όλες τις ειδικότητες της ιατρικής. Σαν κύριο σύμπτωμα μπορεί να εμφανίζεται σε πολλές παθολογικές (έντερο, ήπαρ), ουρολογικές (παθήσεις νεφρών, κύστεως), γυναικολογικές (φλεγμονές, νεοπλάσματα και ανωμαλίες της μήτρας) και ορθοπαιδικές παθήσεις.
Η εξεργασία γηράνσεως του μεσοσπονδύλιου δίσκου αρχίζει με την απώλεια ύδατος του πηκτοειδή πυρήνα. Επακόλουθα αυτής είναι η απώλεια της ελαστικότητας και η ιστική φθορά του δίσκου με αρχόμενη στένωση του μεσοσπονδυλίου διαστήματος. Η αλλοίωση αυτή χαρακτηρίζεται ως μεσοσπονδύλια χόνδρωση (chondrosis intervertebralis).
Η ποιοτική αλλοίωση του ιστού του μεσοσπονδυλίου δίσκου, η οποία συμπεριλαμβάνεται στη γενική έννοια «βλάβες του μεσοσπονδυλίου δίσκου» συνδέεται στενά με το πρόβλημα της στάσης του ανθρώπου.
Χωρίζεται σε δύο κατηγορίες στις λειτουργικές και τις οργανικές
Λειτουργικές σκολιώσεις ή δευτεροπαθείς.
Χαρακτηριστικό των σκολιώσεων αυτών είναι η έλλειψη στροφή των σπονδύλων και η διατήρηση της φυσιολογικής αρχιτεκτονικής των. Οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης είναι κινητές και διορθώνονται