Η νόσος Dupuytren (Ντυπουτρέν) ή ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης οφείλεται σε προοδευτική ίνωση του υποδόριου ιστού της παλάμης με τελικό αποτέλεσμα την σύγκαμψη των δακτύλων του χεριού. Πιο συχνά αφορά τον παράμεσο και το μικρό δάκτυλο.
Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα και μάλιστα σε ποσοστό 10/1. Οι ασθενείς είναι συνήθως στην 5η έως την 7η δεκαετία της ζωής ενώ η εμφάνιση της νόσου πριν τα 40 έτη είναι σπάνια.
Πληροφορίες: Χειρουργός ορθοπαιδικός εξειδικευμένος σε αρθροπλαστικές ισχίου και γόνατος,
Σισίνη 5, 115 28, Μέγαρο Μουσικής,
210 7292002
6944 287989Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Φυσιολογική άρθρωση του ισχίου
Το ισχίο είναι μια άρθρωση δίκην σφαίρας σε κοτύλη. Στο άνω άκρο του μηριαίου οστούν βρίσκεται η σφαιρική μηριαία κεφαλή η οποία είναι τοποθετημένη μέσα στην σφαιρική κοτύλη, η οποία ανήκει στα οστά της λεκάνης. Για να περιοριστεί η τριβή μεταξύ των επιφανειών και να επιτραπεί ευχερέστερη κίνηση, οι απέναντι επιφάνειες (αρθρικές επιφάνειες) είναι καλυμμένες με αρθρικό χόνδρο.
ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ HALLUX VALGUS
Με τον όρο Βλαισό Μέγα Δάκτυλο ή Hallux Valgus ή όπως συχνά αναφέρουν οι ασθενείς μας «κότσι» ορίζουμε την επίκτητη παραμόρφωση του άκρου πόδα (1ος στοίχος) που χαρακτηρίζεται από την εντυπωσιακή ερυθρότητα και τη συνοδό εξόστωση (διόγκωση) στην 1η μεταταρσιοφαλαγγική άρθρωση του ποδιού.
Η Διατατική Iστογένεση (Δ.Ι) είναι μια μέθοδος, και ταυτόχρονα ένα σύνολο τεχνικών, που χρησιμοποιούνται στην Ορθοπαιδική για να επιμηκύνουμε ένα οστό. Η Δ.Ι βασίστηκε στην παρατήρηση ότι εάν ένα οστό υποστεί οστεοτομία, δηλαδή «σπάσει» ελεγχόμενα στο χειρουργείο και τα άκρα του απομακρυνθούν το ένα από το άλλο με έναν σταθερό ρυθμό, της τάξης του 1 χιλιοστού την ημέρα, τότε νέο οστό δημιουργείται στο «κενό».
Η πολύ επώδυνη στενωτική τενοντοελυτρίτιδα του 1ου ραχιαίου διαμερίσματος του χεριού είναι τόσο συχνή και κοινή στην ορθοπαιδική, όπου έχει και όνομα και λέγεται Νόσος του De Quervain. Ο De Quervain, Ελβετός χειρουργός περιέγραψε την πιο πάθηση το 1895. Πολύ συχνά ονομάζεται και mother’s hand γιατί είναι πολύ συχνό σε νεαρές μητέρες οι οποίες κρατούν πολλές ώρες το νεογέννητο.
Από τις πιο συχνές παθήσεις πίεσης νεύρου στα χέρια (περιφερικά) είναι το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Συναντάται πολύ συχνότερα στις γυναίκες σε σχέση με τους άντρες. Χαρακτηρίζεται από αιμωδίες (μούδιασμα) στα ακροδάχτυλα του αντίχειρα, δείκτη και μέσου συνήθως δακτύλων, ενώ άλλοτε οι ασθενείς περιγράφουν πόνο ή αίσθημα αδυναμίας στα δάκτυλα, περιφερικά του καρπού, με αποτέλεσμα και την πτώση αντικειμένων (στο πλύσιμο πιάτων ή ποτηριών, στο γράψιμο, στη πληκτρολόγηση σε υπολογιστή) σε λεπτές κινήσεις. Τα συμπτώματα χειροτερεύουν το βράδυ (περίοδος ακινησίας των τενόντων), και μετά έντονη χειρωνακτική εργασία.
Πληροφορίες: Ορθοπαιδικός Χειρουργός,
Τραυματολόγος - Αθλητίατρος, Στρατιωτικός Ιατρός,
Δερβενακίων 30,Παλλήνη,
Τ.: 210 6136680Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Εκτινασσόμενος δάκτυλος ονομάζεται η παθολογική κατάσταση των δακτύλων του χεριού, κατά την οποία ο ασθενής αναφέρει ότι ένα από τα δάχτυλα του κλείνει αλλά δεν ανοίγει εύκολα ή ανοίγει αλλά συναντά δυσκολία κατά την κάμψη.
Ουσιαστικά, οφείλεται στην πάχυνση του περιβλήματος των τενόντων που ευθύνονται για την κάμψη των δακτύλων του χεριού.
Τί είναι η ισχιαλγία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ;
Είναι ένας έντονος πόνος που ξεκινά από τη μέση και ακτινοβολεί στο πίσω μέρος του γλουτού και του ποδιού. Προκαλείται από την πίεση του ισχιακού νεύρου, ένα νεύρο το οποίο ξεκινά πίσω, χαμηλά στη μέση και πηγαίνει προς τα κάτω και πίσω σε κάθε πόδι.
Η ισχιαλγία είναι πιο συχνή στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της κύησης, όπου το έμβρυο (μωρό) ασκεί πίεση στο ισχιακό νεύρο.
Ποία είναι τα σημεία ισχιαλγίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ;
Ποσοστό επιτυχίας που αγγίζουν το 100% εχει πλέον και στη χώρα μας η χειρουργική αντιμετώπιση του συνδρόμου DUPUYTREN και άλλων σοβαρών προβλημάτων άκρας χειρός, παλάμης και δακτύλων με τη χρήση υπερήχων η ραδιοσυχνοτήτων (RF, HF)!
STOP στις αναπηρίες που προκαλούνται από τα μεγάλα ελλείμματα (κενά) των μακρών οστών, βάζουν πλέον οι Έλληνες ορθοπεδικοί με την μεταφορά (μεταμόσχευση) ελεύθερων αγγειούμενων οστών όπως η περόνη!
Μια τέτοια δύσκολη χειρουργική επέμβαση εγινε σε 35 χρόνο (σε Κλινική της Αθήνας), ο οποίος είχε τραυματιστεί σοβαρά σε εργατικό ατύχημα πριν από τρία χρόνια και είχε υποστεί σοβαρό κάταγμα των δύο οστών στον αριστερό πήχυ (Κερκίδος και Ωλένης)!
Η χειρουργική αντικατάσταση της Βασικής άρθρωσης του αντίχειρα με μια νέου τύπου ολική αρθροπλαστική «διπλής σφαιρώσεως» (bipolar) δίνει οριστική και λειτουργική λύση στην αντιμετώπιση της προχωρημένης αρθριτιδας του αντίχειρα!Την εφαρμογή αυτής της λύσης μεταξύ άλλων παρουσίασε ο Δρ Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός, Διευθυντής τμήματος Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής Ακρων Ιατρικού Ψυχικού,στο 76ο ετήσιο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματιολογίας, που έγινε (14-17 Οκτωβρίου) στην Αθήνα με διαδικτυακή συμμετοχή πλέον των 1000 συνέδρων.
Πληροφορίες: Ορθοπαιδικός,
Θεομήτορος 70, Αγ. Δημήτριος Αττικής 174 55
Τηλέφωνο: 21 0981 1100Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε να προλάβουμε ή να καθυστερήσουμε σημαντικά την εμφάνιση της οστεοπόρωσης, τη συχνότερη ασθένεια των οστών, που αν ξεκινήσει και κυρίως αν αφεθεί χωρίς θεραπεία θα οδηγήσει σε απρόβλεπτες και δύσκολες για τη ζωή μας παθολογικές καταστάσεις. Πως; Αρχίζουμε να “χτίζουμε” από νεαρή ηλικία και έτσι υποστηρίζουμε και διασφαλίζουμε την υγεία των οστών μας στο μέλλον.
Ο όρος Σύνδρομα Υπέρχρησης ή Καταπόνησης περιλαμβάνει μια μεγάλη ομάδα από παθήσεις που οφείλονται στη χρήση του σώματος με έντονο και επαναλαμβανόμενο τρόπο. Προκαλούνται έτσι τραυματισμοί που οφείλονται στο μέγεθος του συνολικού στρες. Το στιγμιαίο στρες μπορεί να είναι ασήμαντο, αλλά όταν συμβαίνει επαναλαμβανόμενα τότε αθροιστικά η συνολική ένταση μπορεί να προκαλέσει διαφόρα προβλήματα-παθήσεις.
Η Οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ), επίσης γνωστή ως εκφυλιστική αρθρίτιδα ή εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων είναι μια ομάδα μηχανικών ανωμαλιών που συνεπάγονται υποβάθμιση της αρθρώσεως, συμπεριλαμβανομένων του αρθρικού χόνδρου και υποχόνδριου οστού. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στις αρθρώσεις, ευαισθησία, δυσκαμψία, κλείδωμα, και μερικές φορές μία διάχυση υγρού στην περιοχή της άρθρωσης.
Μια ποικιλία αιτιών (κληρονομικά, αναπτυξιακά, μεταβολικά και μηχανικά) μπορεί να κινήσουν τις διαδικασίες που οδηγούν σε απώλεια του χόνδρου. Όταν οι επιφάνειες των οστών είναι λιγότερο καλά προστατευμένες από χόνδρους, τα οστά είναι δυνατόν να εκτεθούν και να καταστραφούν. Ως αποτέλεσμα της μειωμένης κίνησης λόγω πόνου, οι περιφερειακοί μύες μπορεί να ατροφήσουν και οι σύνδεσμοι μπορεί να γίνουν πιο χαλαροί.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌροι Χρήσης
