Η παχυσαρκία σε άτομα με διαβήτη
Σύμφωνα με Ιάπωνες ερευνητές η παχυσαρκία μπορεί να «πυροδοτήσει» αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα που να επηρεάσουν την πορεία του διαβήτη τύπου 2.
Σύμφωνα με Ιάπωνες ερευνητές η παχυσαρκία μπορεί να «πυροδοτήσει» αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα που να επηρεάσουν την πορεία του διαβήτη τύπου 2.
Η παχυσαρκία σήμερα είναι μια βραδυφλεγής βόμβα και τείνει να πάρει επιδημικές διαστάσεις. Η παχυσαρκία σε πολλές χώρες του κόσμου θεωρείται πλέον μια σοβαρή νόσος που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την υγεία μας. Τα αίτια της παχυσαρκίας είναι πολλά αλλά συνοψίζοντας τα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι βασικά παχαίνουμε , γιατί τρώμε πολύ, γιατί τρώμε κακά και γιατί έχει περιορισθεί σημαντικά η φυσική μας δραστηριότητα .
Ένας από τους προδιαθεσικούς παράγοντες που καταπολεμούντε με στόχο την πρωτογενή πρόληψη του τύπου 2 σακχαρώρη διαβήτη ( όχι εξαρτημένος από ινσουλίνη) είναι η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας.
Τα περισσότερα άμεσα αποτελέσματα της φυσικής δραστηριότητας στην πρόληψη του διαβήτη επιτυγχάνονται λόγω του ότι η άσκηση ισορροπεί τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μειώνοντας την αντίσταση στην ινσουλίνη και βελτιώνοντας την ευαισθησία προς αυτήν.
Ο διαβήτης τείνει να γίνει ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας, μια τάση που τείνει να κυριαρχήσει στις δυτικές κοινωνίες. Προβλέπεται ότι το ποσοστό των ενηλίκων που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 θα υπερβεί το επίπεδο του 30% μέσα στα επόμενα 50 χρόνια. Η παχυσαρκία θεωρείται ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη του διαβήτη καθώς η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο περισσότερο από ενενήντα φορές [1]. Είναι, επομένως, σημαντικό να καθοριστεί αν υπάρχουν τρόφιμα που μπορεί να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν την εμφάνιση του διαβήτη και των συναφών επιπλοκών της νόσου.
Τι είναι διαβήτης;
Είναι μια χρόνια κατάσταση (νόσος) η οποία προκύπτει από την απόλυτη ή σχετική ανεπάρκεια μιας ορμόνης που ονομάζεται ινσουλίνη η οποία εκκρίνεται από το πάγκρεας. Αυτή η ορμόνη κρατά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μέσα σε επιτρεπτά όρια. Υπάρχουν δύο είδη διαβήτη, ο τύπου 1 και ο τύπου 2. Στα παιδιά και στους εφήβους εμφανίζεται ο διαβήτης τύπου 1. Σε αυτή τη περίπτωση το πάγκρεας παράγει ίχνη ή καθόλου ινσουλίνη με αποτέλεσμα την εμφάνιση υψηλών τιμών γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα.
Οι στατίνες ενδεχομένως να σχετίζονται με αύξηση του κινδύνου εκδήλωσης διαβήτη στις μεσήλικες και ηλικιωμένες γυναίκες, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of Internal Medicine.
Παρ’ όλα αυτά, οι στατίνες που έχουν σχεδιαστεί να μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης στον οργανισμό, εξακολουθούν να είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή για τις κατηγορίες ασθενών που τις έχουν ανάγκη.
Διαβήτης και Διατροφή
Ο Διαβήτης είναι μια μεταβολική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Οι κύριοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου Ι, ο διαβήτης τύπου ΙΙ και τέλος ο διαβήτης κύησης. Και οι τρεις τύποι διαβήτη χρειάζονται ιδιαίτερη διατροφική αντιμετώπιση έτσι που να μπορέσει να υπάρξει ισορροπία στην γλυκόζη αίματος. Άτομα με ανεξέλεγκτα επίπεδα ζαχάρου για χρόνια μπορεί να βρεθούν
Η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον Σακχαρώδη Διαβήτη και την Παχυσαρκία είναι τεράστια και είναι πιθανό να αποβεί μοιραία για τουλάχιστον 200 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσά σ αυτούς εκτιμάται ότι είναι και 1,5 εκατομμύριο περίπου Έλληνες, από τους οποίους οι 500 – 700 χιλιάδες δεν ξέρουν καν ότι αντιμετωπίζουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Περίπου 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διατρέχουν ήδη μεγάλο κίνδυνο να εκδηλώσουν Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ ή Στεφανιαία Νόσο λόγω του υπερβολικού σωματικού τους βάρους,
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 2012 ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ ΝΗΣΙΔΙΩΝ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Μια πρωτοπόρος κλινική προσπάθεια αντιμετώπισης του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1
Οι μεταμοσχεύσεις νησιδίων παγκρέατος για τη θεραπεία των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι, αποτελεί τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως, την καθοριστική θεραπεία για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη ,
Ένα από τα προβλήματα των επιστημόνων που ασχολούνται με τη διατροφή είναι πως να δημιουργηθεί ένας εύκολος τρόπος που ο οποιοσδήποτε να μπορεί να υπολογίζει αν ένα τρόφιμο που κατανάλώνει συχνά και σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να του αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων, όπως τα καρδιαγγειακά και ο διαβήτης.
Έτσι πριν από μερικά χρόνια αναπτύχθηκε αυτό που λέμε Γλυκαιμικός Δείκτης των τροφίμων. Τι είναι όμως αυτός ο δείκτης; Πόσο εύχρηστος είναι; Είναι η απάντηση σε όλα μας τα ερωτήματα; Και ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του;
Ένα ακόμη ιδιοσκεύασμα σιταγλιπτίνης, για την αντιμετώπιση του
Συγκεκριμένα οι ερευνητές είδαν ότι η έντονη άσκηση για λίγα δευτερόλεπτα σε στατικό ποδήλατο τρεις φορές την εβδομάδα μπορεί να είναι αρκετή όχι μόνο για την πρόληψη, αλλά ίσως και για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2.
Η πλειονότητα των διαβητικών τύπου 2 μπορούν να ασκούνται χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις. Όμως, οι ασθενείς που λαμβάνουν σουλφονυλουρία η μεταγευματικώς δρώντες παράγοντες, ή ινσουλίνη, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικoί για να μην πάθουν υπογλυκαιμία. Η τακτική θα πρέπει να είναι συχνός έλεγχος της τιμής της γλυκόζης, κατάλληλη διατροφή και προσαρμογή στη δόση της ινσουλίνης.
Για να προστατευτεί κανείς από την υπογλυκαιμία, θα πρέπει να καταναλώνει 10-15 γρ. υδατανθράκων 30 λεπτά πριν την άσκηση. Σε περίπτωση άσκησης μεγάλης διάρκειας θα πρέπει να καταναλώνει 10-20 γρ. υδατανθράκων για κάθε 30 λεπτά άσκησης.