Συγγραφέας Γιώργος Ερυσιάνος Κυριακού Γράφτηκε στις ,
Πάνω από το 4% της ανθρωπότητας έχουν διπολική διαταραχή και δεν το γνωρίζουν.
Αυτό αναφέρουν σύγχρονες στατιστικές μελέτες που έγιναν σε Αμερική και Ευρώπη.
Μάλιστα σε άλλη έρευνα που έγινε στην 9 Ευρωπαϊκά κράτη εάν γνωρίζουν την πάθηση το 85% απάντησαν πως δεν την ξέρουν, ενώ ακόμα ένα 5% απάντησε λάθος.
Συγγραφείς: Ευστράτιος Παπάνης & Αγνή Βίκη Γράφτηκε στις ,
Το περιστασιακό πιπίλισμα του αντίχειρα είναι ένα τόσο συνηθισμένο αναπτυξιακό φαινόμενο των πρώτων χρόνων της παιδικής ηλικίας (παρουσιάζεται περίπου στο 40% των παιδιών μεταξύ 2 και 7 ετών), ώστε αν συμβαίνει μεμονωμένα – χωρίς άλλη εκδήλωση συμπτωμάτων άγχους – δεν πρέπει να ανησυχούν ιδιαίτερα οι γονείς.
Λευκοπενια
Η λευκοπενια είναι ο χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων Τα λευκά αιμοσφαίρια παράγονται στο μυελό των οστών όπως και όλα τα αιμοποιητικά κυτταρα. Το [...]
Σκολίωση & Παιδιά: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς!
Η σκολίωση αποτελεί μια πάθηση που διαγιγνώσκεται όλο και περισσότερο σε παιδιά και εφήβους. Ο Ορθοπεδικός Χειρουργός κ Κωνσταντίνος [...]
Κακή διατροφή: πως επηρεάζει την υγεία των ματιών μας;
Την όρασή του έχασε ένα 12χρονο αγόρι στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, επειδή τρεφόταν αποκλειστικά με πρόχειρα φαγητά που στερούσαν από τον οργανισμό του βασικά [...]
Συγγραφέας Ιάκωβος Σιανούδης Γράφτηκε στις ,
Πολλές φορές, όταν κάποιος αναφέρει ότι ξεκίνησε ψυχοθεραπεία, μία από τις πιο άμεσες απαντήσεις που δέχεται, είναι: “Κάνεις ψυχανάλυση, δηλαδη!” Ακόμη, μία από τις πιο συνήθεις φράσεις του καιρού είναι η: “Πρέπει να κάνω μία ψυχανάλυση!” Αλλά είναι η ψυχανάλυση, ψυχοθεραπεία; Είναι οι δύο, αυτές, έννοιες ταυτόσημες ή πρόκειται για μία κοινή παρερμηνεία;
Συγγραφέας Ιάκωβος Σιανούδης Γράφτηκε στις ,
Εντάξει… Όλοι έχουμε ακούσει τον όρο μαζοχισμός. Πολύ πιθανό να έχουμε και μία, περισσότερο, σεξουαλική έννοια στο μυαλό μας για το τι αφορά πράγμα που είναι – εν μέρει – σωστό. Όμως η ηθική με το μαζοχισμό πως συνταιριάζει; Πως γίνεται στην ίδια πρόταση να έχουμε το ήθος μαζί με τη διαστροφή;
Ας το εξηγήσουμε ετυμολογικά και ας καταλάβουμε ότι – πολύ απλά – ο ηθικός μαζοχισμός είναι αυτός που οδηγεί κάποιον στη θέση του θύματος. Σε αυτή τη θέση, χτίζει την ταυτότητά του όπου κάθε τι που τον πονάει επιβεβαιώνει την ύπαρξή του.
Συγγραφείς: Ευστράτιος Παπάνης & Αγνή Βίκη Γράφτηκε στις ,
Το άγχος δεν είναι σαφώς εστιασμένο σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα ή σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Μπορεί να είναι γενικευμένος, αόριστος, αιωρούμενος φόβος να διαπερνά τα πάντα, να απλώνεται ελεύθερα, να εκφράζεται σαν ένα αόριστο και γενικευμένο συναίσθημα εσωτερικής έντασης.
Ενώ οι ενήλικοι μπορούν να αποκρύπτουν, να καμουφλάρουν, τα συναισθήματά τους, και μάλιστα τόσο καλά, ώστε να είναι αδύνατον ο άλλος να καταλάβει πώς ακριβώς νιώθουν, τα παιδιά, αντίθετα, συμπεριφέρονται με τρόπο περισσότερο άμεσο, περισσότερο διαφανή.
Συγγραφέας Γιάννης Ξηντάρας Γράφτηκε στις ,
Η καθημερινή ζωή του καθενός: μία ολόκληρη ιστορία! Ο καθένας “κουβαλάει τον δικό του σταυρό” θα πει κανείς – αλλά και ότι ο καθένας είναι μοναδικός, ανυπέρβλητος!
Ωστόσο μπροστά στις δυσκολίες της καθημερινότητας, της ρουτίνας, συχνά, πολλοί από εμάς λυγίζουν.
Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε την διαδικασία αυτή, να μην την πάρουμε αψήφιστα, να υπενθυμίζουμε κάθε φορά στον εαυτό μας, τις ανάγκες που έχουμε και να φροντίζουμε –όσο μπορούμε- να τις ικανοποιήσουμε… Δεν μιλάμε για φοβερά πράγματα, δεν μιλάμε για σπίτια, αυτοκίνητα, πολυτέλειες ( βέβαια κι αυτά καλοδεχούμενα είναι, αλλά εδώ δεν μιλάμε γι’ αυτά!).
Συγγραφείς: Ευστράτιος Παπάνης & Αγνή Βίκη Γράφτηκε στις ,
Η ονυχοφαγία θεωρείται ένα από τα χαρακτηριστικά του αγχώδους παιδιού. Πράγματι, μπορεί να εμφανίζεται ως μέρος ενός συνδρόμου συναισθηματικής διαταραχής, αλλά δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά σοβαρές επιπτώσεις.
Σε μια έρευνα με 4.587 μαθητές στο Σικάγο, διαπιστώθηκε ότι τα δύο τρίτα (2/3 ) μιας ομάδας αγοριών, ηλικίας 8 ως 11 ετών, έτρωγαν τα νύχια τους. Η αναλογία για τα κορίτσια ήταν λίγο μικρότερη. Υπάρχουν επίσης μελέτες που δείχνουν υψηλά ποσοστά ονυχοφαγίας σε τυχαία δείγματα παιδιών στη Βρετανία.
Συγγραφείς: Ευστράτιος Παπάνης & Αγνή Βίκη Γράφτηκε στις ,
Έχουμε ήδη αναφέρει ένα παράδειγμα φοβίας, της επίμονης άρνησης του παιδιού να πάει στο σχολείο, της «σχολικής φοβίας». Η φοβία είναι ένας υπερβολικός και περιοδικός-επανερχόμενος φόβος, ο οποίος είναι αδικαιολόγητος-ανεξήγητος (ακόμη και για το ίδιο το θύμα). Είναι μια φοβική αντίδραση δυσανάλογη προς την αιτία – το φοβικό αντικείμενο ή την φοβική κατάσταση – που την προκαλεί.
Συγγραφέας Παρασκευή Μεντζελοπούλου Γράφτηκε στις ,
Σε γενικές γραμμές, το αυξημένο βάρος προκαλείται από αυξημένη κατανάλωση θερμίδων, σε συνδυασμό με λίγη ή καθόλου άσκηση, ενώ τα γονίδια παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Είναι αξιοσημείωτο το ότι ο κίνδυνος να γίνει ένα άτομο παχύσαρκο είναι κατά 50% αυξημένος αν ο ένας γονέας του είναι παχύσαρκος και κατά 80% αν και οι δύο γονείς του είναι παχύσαρκοι.
Η παχυσαρκία προκαλείται όταν, για μεγάλο χρονικό διάστημα, το σώμα παίρνει περισσότερες θερμίδες από όσες χρησιμοποιεί. Οι ορμόνες παίζουν βασικό ρόλο στον ρυθμό αύξησης του βάρους και στη ρύθμιση της όρεξης και του αισθήματος κορεσμού αλλά και στην γενετική προδιάθεση κάποιων ανθρώπων να παχαίνουν πιο εύκολα από άλλους και να χάνουν βάρος πιο δύσκολα.
Συγγραφέας Στέλλα Γκούντα Γράφτηκε στις ,
Η έννοια του άγχους έχει διατυπωθεί με ποικίλους τρόπους.
Επειδή σχετίζεται με την υγεία του ανθρώπου και τις διαπροσωπικές του σχέσεις, ο νοσηλευτής χρειάζεται να κατανοήσει την φύση του άγχους, πώς προκαλείται, ποιες επιδράσεις ασκεί στον άνθρωπο και ποιες είναι οι επιπτώσεις για την νοσηλευτική.
Το άγχος εκδηλώνεται με ειδικές μορφές συμπεριφοράς όπως είναι η επιθετικότητα, φυγή ή ακινητοποίηση, σωματοποίηση ή η έντονη δραστηριότητα.
Συγγραφείς: Ευστράτιος Παπάνης, Αγνή Βίκη & Γεώργιος Φρέρης Γράφτηκε στις ,
Η παιδική κατάθλιψη άργησε να αναγνωριστεί ως κλινική οντότητα. Η άποψη ότι οι καταθλιπτικές διαταραχές είναι σπάνιες στα μικρά παιδιά , καθώς και η έννοια της «συγκαλυμμένης κατάθλιψης» και των «καταθλιπτικών ισοδυνάμων» κυριάρχησαν επί σειρά ετών στην παιδοψυχιατρική.
Υπήρξε έντονη διαμάχη σχετικά με το κατά πόσο ήταν αναπτυξιακά συμβατό για τα παιδιά να παρουσιάζουν κατάσταση.
1. Οι αντιστάσεις έχουν βάση την κοινή παραδοχή ότι η παιδική ηλικία είναι η πιο χαρούμενη και ευχάριστη περίοδος της ανθρώπινης ζωής.
2. Ένα άλλος λόγος δυσκολίας της μελέτης της παιδικής κατάθλιψης είναι η αδυναμία του παιδιού να εκφράσει με λόγια τα συναισθήματα θλίψης, απελπισίας και απόγνωσης.
3. τέλος είναι διαφορετικέ οι περιγραφές που κάνουν οι δάσκαλοι και οι γονείς, όπως έχει βρεθεί από έρευνες.
Συγγραφέας Γιάννης Ξηντάρας Γράφτηκε στις ,
Το τελευταίο διάστημα, η καθημερινότητα όλων μας έχει κατακλυστεί από έννοιες, λέξεις κι εντέλει μια πραγματικότητα δυσοίωνη και απειλητική: Μνημόνιο, κρίση, grexit, ανεργία, αβεβαιότητα, έλλειψη κοινωνικής συνοχής και ομόνοιας.
Σε ατομικό επίπεδο οι παραπάνω συνθήκες φυσικά και δεν ευνοούν την αισιοδοξία, ένα αίσθημα ψυχικής ανάτασης τόσο απαραίτητο για την δημιουργικότητα και την ευτυχία. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει: Νοιώθουμε απειλή και αναστάτωση σε ένα περιβάλλον χωρίς σιγουριά, σε μια κοινωνία που δονείται αδέξια και χωρίς σαφή προσανατολισμό.
Συγγραφέας Γιάννης Ξηντάρας Γράφτηκε στις ,
Ας μιλήσουμε για την θετική πλευρά της ζωής.
Ας σταθούμε σε όλους αυτούς τους λόγους για τους οποίους το χαμόγελο, ως πράξη, ως στάση και ως γεγονός έχει υμνηθεί και έχει αναλυθεί τόσο πολύ.
Συγγραφέας Κέλλη Σπυριδάκη Γράφτηκε στις ,
Η γέννηση ενός παιδιού είναι ένα γεγονός που αλλάζει δραστικά τη δυναμική στο ζευγάρι και την οικογένεια.
Η μητέρα και ο πατέρας καλούνται να αναπροσαρμόσουν τις προτεραιότητες και τις σχέσεις τους αλλά ο καθένας τους αντιμετωπίζει διαφορετικές προκλήσεις ανάλογα με το ρόλο του. Μοιάζει όμως, κυρίως στα πρώτα χρόνια, όλα να περιστρέφονται γύρω από τη μητέρα ενώ ο ρόλος και η θέση του πατέρα παραμένουν στο περιθώριο.
