Η διατροφή στον αθλητισμό. (Μέρος 2ο)
Τι να φάω πριν την προπόνηση ή τον αγώνα;
Πολλά παιδιά μου κάνουν αυτή την ερώτηση, πιστεύοντας ότι το γεύμα πριν την προπόνηση ή τον αγώνα είναι το μόνο γεύμα που θα τους δώσει τη μέγιστη απόδοση.
Τι να φάω πριν την προπόνηση ή τον αγώνα;
Πολλά παιδιά μου κάνουν αυτή την ερώτηση, πιστεύοντας ότι το γεύμα πριν την προπόνηση ή τον αγώνα είναι το μόνο γεύμα που θα τους δώσει τη μέγιστη απόδοση.
Ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής. Η σωστή διατροφή είναι απαραίτητη καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Όσον αφορά στον αθλητισμό είναι αναπόσπαστο κομμάτι, αφού η σωστή επιλογή κατανάλωσης τροφών, είναι ένας σημαντικός παράγοντας που θα συμβάλλει στην καλή ή κακή απόδοση του αθλητή, στη νίκη ή την ήττα αντίστοιχα.
June, 2-3, 2015
Bournemouth Musculoskeletal Ultrasound Course:
Approved by ECOSEP (European College of Sports and Exercise Physicians)
Σε προηγούμενα άρθρα μιλήσαμε για τη σχέση σωστής διατροφής και αθλητισμού, διακρίναμε τη σημαντικότητα του ρόλου που διαδραματίζει και επικεντρωθήκαμε στην εκμάθηση γενικών κανόνων σωστής διατροφής με βάση τη Μεσογειακή Δίαιτα.
Με βασικό γνώμονά μας τις παρακάτω 3 αρχές..
Άμεση θεραπεία στις αθλητικές κακώσεις (μυϊκοί σπασμοί, θλάσεις και τενοντοπάθειες) , δίνει πλέον η χρήση αυτόλογων «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων!!
Μάλιστα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα , από τη χρήση «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων, τα οποία παρουσιάστηκαν στο AAOS Annual Meeting, που πραγματοποιήθηκε στο LasVegas/Nevada24-28 Μαρτίου.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια του αρθρικού χόνδρου.
Ένας από τους ταχύτατα αναπτυσσόμενους τομείς της ιατρικής σήμερα αποτελεί η αθλητιατρική, η οποία έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελληνική ιατρική. Καθώς η ιατρική τότε βασίστηκε στα ιπποκρατικά μοντέλα προσέγγισης, οι τραυματισμοί που συνέβαιναν στους αθλητές δεν θεωρούταν ότι ήταν το ξέσπασμα της οργής ενός ή περισσοτέρων θεών, αλλά σαν κάτι που μπορούσε τόσο να αποφευχθεί όσο και να θεραπευθεί.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, έχουν γίνει πολλές εξελίξεις όσον αφορά την επιστημονική κατανόηση και αντίληψη του ρόλου της Διατροφής, τόσο στην υγεία όσο και στη βελτίωση της αθλητικής απόδοσης. Μέσα από πολλές έρευνες και μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αθλητών λαμβάνει καθημερινά βιταμινούχα συμπληρώματα, πιστεύοντας ότι αυτό επιδρά θετικά στην αθλητική τους απόδοση. Υπάρχει όμως κάποια επιστημονική απόδειξη ότι η επιπρόσθετη χορήγηση βιταμινών στο ημερήσιο διαιτολόγιο των αθλητών συμβάλλει στην βελτίωση της απόδοσης τους;
Η σωστή πνευματική και σωματική προετοιμασία, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συντελεστές για την επιτυχία στον αθλητισμό. Η αθλητική διατροφή είναι μία νέα περιοχή μελέτης. Παρόλο που οι ερευνητές μελετούν τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στη διατροφή και σε διάφορα αθλήματα τα τελευταία 100 χρόνια, μόλις τις περασμένες δεκαετίες η επιστημονική έρευνα επικεντρώθηκε στην διαμόρφωση συγκεκριμένων συστάσεων για αθλητές.
Τα ναρκωτικά θεωρούνται ως ουσίες και φάρμακα ικανά να μεταβάλουν τη ψυχική και φυσική κατάσταση ενός οργανισμού σε ένα ευρύ πεδίο από τον ύπνο και την πλήρη ακινητοποίηση έως την ευφορία και τη διέγερση. Αυτός ο ευρέως αποδεκτός ορισμός των ναρκωτικών είναι, επομένως, περισσότερο σχετικός με τα συμπτώματα που παρατηρούνται παρά με τη συγκεκριμένη δράση των ναρκωτικών ουσιών. Στην επιστήμη και την ιατρική, οι επιδράσεις των διαφόρων ναρκωτικών ουσιών προσδιορίζονται ακριβέστερα με βάση τη χημική τους δομή και τους βιολογικούς μηχανισμούς που διεγείρουν προκαλώντας μεταβολές στον ανθρώπινο οργανισμό.
Ο συμπαθητικός κλάδος του κεντρικού νευρικού συστήματος παίζει σημαντικό ρόλο στην έκθεση του οργανισμού σε κατάσταση μέγιστης επαγρύπνησης και ολικής φυσικής κινητοποίησης. Ο μηχανισμός του συμπαθητικού νευρικού συστήματος βασίζεται σε πολύπλοκες νευροφυσιολογικές διαδικασίες στις οποίες οι συμπαθητικές νευροδιαβιβαστικές ουσίες (ακετυλοχολίνη και κατεχολαμίνες – αδρεναλίνη και νοραδρεναλίνη) απελευθερώνονται.
Τα διουρητικά είναι προϊόντα που βοηθούν στην αποβολή των υγρών από το σώμα. Προκαλούν απώλεια νερού αναστέλλοντας μερικώς την επαναρρόφηση του νερού, δηλαδή αυξάνεται ο ρυθμός της ούρησης. Ισχυρά διουρητικά μπορούν να αυξήσουν τη ροή των ούρων ως 6 περίπου λίτρα ανά ημέρα.
Τα διουρητικά περιέχουν ουσίες όπως:
Οι ορμόνες είναι αγγελιοφόρα μόρια που απελευθερώνονται από ενδοκρινείς αδένες για να ρυθμίσουν συγκεκριμένες σωματικές λειτουργίες όπως τα επίπεδα της γλυκόζης του αίματος ή τη μυϊκή ανάπτυξη. Οι ορμόνες δεσμεύονται από τους υποδοχείς στην κυτταρική μεμβράνη ή από τους υποδοχείς στον κυτταρικό πυρήνα. Έτσι, λοιπόν, οι ανταγωνιστές ορμονών και οι ρυθμιστές είναι ουσίες που επηρεάζουν αυτές τις δράσεις αναστέλλοντας ή διεγείροντας συγκεκριμένους υποδοχείς και περαιτέρω επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντας συγκεκριμένες αντιδράσεις από τα ένζυμα.
Οι εκλεκτικοί βήτα2-αδρενοϋποδοχείς αγωνιστές (ή βήτα2 αγωνιστές), είναι πιο κοινά γνωστοί ως «ανακουφιστικά» του άσθματος ή βρογχοδιασταλτικά. Είναι φάρμακα που χαλαρώνουν και ανοίγουν τους αεραγωγούς (βρόγχους) στους πνεύμονες, οι οποίοι γίνονται πιο στενοί κατά τη διάρκεια μιας ασθματικής κρίσης.
Τα πιο γνωστά φάρμακα αυτής της ομάδας είναι η σαλβουταμόλη (π.χ. Aerolin, Ventolin, Volmax) και η τερβουταλίνη (Bricanyl).