Αμυγδαλιά (amygdalus communis)

Η Αμυγδαλιά, παράγει δυο ποικιλίες. Την ποικιλία με γλυκούς καρπούς (dulcis) και αυτήν με τους πικρούς καρπούς (amaris). Γενικά, τα αμύγδαλα περιέχουν ασβέστιο, χλώριο, κοβάλτιο, σίδηρο, μαγνήσιο και φώσφορο.
Ιδιότητες:
Γλυκοί καρποί:
Τα γλυκά αμύγδαλα, στερούνται αμυγδαλίνης, του πικρού συστατικού των πικραμύγδαλων. Εσωτερικά, χρησιμοποιείται το γαλάκτωμα αμυγδάλων. Είναι γνωστά τα παρασκευάσματα καλλυντικών που γίνονται με το γλυκό αμυγδόλαδο. Φρέσκα τα φύλλα της αμυγδαλιάς, καταπραΰνουν τους πόνους των ελκών, των μωλώπων, των εγκαυμάτων ενώ αφέψημα των φύλλων είναι εξαιρετικό καθαρτικό. Θα πρέπει ωστόσο να αποφεύγεται η κατάχρηση. Τα αμύγδαλα βοηθούν κατά της ναυτίας.
Πικραμύγδαλα:
Το γαλάκτωμα πικρών αμυγδάλων βοηθά στις παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος αλλά και στη δυσμηνόρροια. Τα πικρά αμύγδαλα έχουν επίσης και ιδιότητες αντισπασμωδικές. Αιθέριο έλαιο πικρών αμυγδάλων συνιστάται κατά της κακοσμίας των ποδιών και των μασχαλών.

Αμπέλι (vitis vinifera)

Πέρα από το θρεπτικό του καρπό ο οποίος είναι συγχρόνως και φάρμακο διαιτητικό, το αμπέλι, έχει και άλλες θεραπευτικές ιδιότητες.
Ιδιότητες:
Τα φύλλα του, είναι στυπτικά, τονωτικά και με το αφέψημα τους καταπολεμάται η παχυσαρκία. Επίσης έχουν τη δυνατότητα να ρυθμίζουν την κυκλοφορία του αίματος. Κατά το κλάδεμα του αμπελιού, “τα δάκρυα”, που φυλάγονται στεγνά σε κλειστό δοχείο μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επούλωση πληγών.

Κανέλα: Το Πολύτιμο Μπαχαρικό για Υγεία και Γεύση

Κανέλα: Το Πολύτιμο Μπαχαρικό για Υγεία και Γεύση

Η κανέλα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μπαχαρικά, το οποίο χρησιμοποιείται τόσο στην κουζίνα όσο και στη φαρμακευτική εδώ και αιώνες. Το μοναδικό της [...]

Η Δύναμη του να Γνωρίζεις τα Δυνατά σου Σημεία

Η Δύναμη του να Γνωρίζεις τα Δυνατά σου Σημεία

Ένας Δρόμος προς την Ευεξία μέσω της Ιατρικής Τρόπου Ζωής Η ευεξία έχει γίνει συνώνυμο της σωματικής άσκησης, της διατροφής και της διαχείρισης του [...]

Γιατί η προπόνηση αντιστάσεων είναι σημαντική;

Γιατί η προπόνηση αντιστάσεων είναι σημαντική;

Αρχικά να αναφέρουμε ότι οι άνθρωποι, όλων των ηλικιών και δυνατοτήτων, οι οποίοι συμμετέχουν σε προγράμματα προπόνησης δύναμης έχουν τη δυνατότητα να [...]

Αμαμέλις (Hamamelis virginica)

Είναι δέντρο που φθάνει τα έξι μέτρα.
Ιδιότητες:
Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται κατά της συμφόρησης των φλεβών. Βοηθά στην αποσυμφόρηση των κιρσών των αιμορροΐδων και γενικά είναι αιμοστατατικό, λειτουργεί κατά των αιμορραγιών. Είναι ένα καλό αντισηπτικό στα κοψίματα, στις πληγές, στα ούλα που ματώνουν και στα τσιμπήματα. Σε μεγάλη ανάγκη, αν βάλουμε σε βαμβάκι λίγο φυτό Αμαμέλις, μπορεί να σταματήσει την αιμορραγία.
Που τη συναντάμε:
Φυτό εξωτικό των ΗΠΑ, το οποίο μπορεί να ευδοκιμήσει και στην Ελλάδα.

Αλόη (Aloe Vera)

Δεν έχει στέλεχος. Έχει φύλλα παχιά, χωρίς μίσχο που βγαίνουν κυλινδρικά απευθείας από τη βάση και είναι οδοντωτά.
Που τη συναντάμε:
Όλα τα είδη της Αλόης συναντώνται σε θερμές χώρες. Στην Ελλάδα έχει εγκλιματισθεί και καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό. (aloe vera).
Ιδιότητες:
Σε ΜΙΚΡΕΣ ΔΟΣΕΙΣ μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της άτονης δυσπεψίας. ΔΕΝ ΕΝΔΕΙΚΝΕΤΑΙ στις περιπτώσεις εγκυμοσύνης, αιματουρίας, προστάτη, αιμορροΐδων. Με φαρμακευτικό παρασκεύασμα είναι κατά της ναυτίας.

Περιγραφή: Η Αλόη Βέρα είναι χυμώδης, μοιάζει αρκετά με κάκτο, αλλά στην πραγματικότητα ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών και συγγενεύει με το κρεμμύδι, το σκόρδο και το σπαράγγι, αντέχει σε μεγάλες θερμοκρασίες και ξηρασία. Παρόλο που υπάρχουν περισσότερα από 300 είδη Αλόης, μόνο 4-5 ποικιλίες, διαθέτουν θεραπευτικές ιδιότητες. Το ζελέ που βρίσκεται στο εσωτερικό του φύλλου της Αλόης περιέχει πάνω από 75 γνωστά συστατικά με βασικότερη τη λεκτίνη.

Θεραπευτικές Ιδιότητες: Η αλόη χαρακτηρίζεται δικαίως ως το φυτό θαύμα καθώς οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι εξαιρετικά πολλές. Βοηθά στην αποφυγή αλλά και την επούλωση τραυματισμών του επιθηλίου (κυτταρικός ιστός) του εντέρου, δρα ως αντισηπτικό σε τραυματισμούς του δέρματος και δερματικές παθήσεις, μυκητιάσεις, εγκαύματα. Η αλόη βέρα βοηθάει επίσης σε παθήσεις του πεπτικού συστήματος, όπως το έλκος του στομάχου, η δυσπεψία, η δυσκοιλιότητα και η ελκώδης κολίτιδα, δυναμώνει το ήπαρ, αναζωογονεί το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ πρόσφατες μελέτες μιλούν και για την ικανότητα αντιμετώπισης μορφών καρκίνου, διαβήτη και ηπατίτιδας. Ακόμη χρησιμοποιείται και σε κάποιες στοματικές θεραπείες, όπως τα στοματικά έλκη, οι φουσκάλες και η γαγγραινώδης στοματίτιδα. Είναι επίσης χολαγωγό, καθαρκτικό και χρησιμοποιείται και για την ανακούφιση του πόνου. Φημίζεται για την ενυδατική, αντιγηραντική, αντηλιακή και αντικυτταριδική δράση της.

Χρήση: Ο χυμός της, αραιωμένος σε νερό ή γάλα, δημιουργεί ένα τονωτικό και δυναμωτικό ποτό, ενώ μπορεί ακόμα να συνδυαστεί και με άλλα συστατικά, για φυσικές κρέμες και λοσιόν που χρησιμοποιούνται τοπικά, θρέφουν το δέρμα και βελτιώνουν σημαντικά την ποιότητά του.
Η Αλόη διατίθετε σε συσκευασία λίτρου.
Θεραπείες
• Δυσκοιλιότητα
• Ναυτία
http://www.votana.eu

Αλθαία (althaea officinalis)

Είναι κοινώς γνωστή ως δενδρομολόχα. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι πασίγνωστες. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα, τα άνθη και οι ρίζες της. Η καλλιέργεια της με σπόρο είναι εύκολη την Ανοιξη.
Ιδιότητες:
Είναι πολύ γνωστή η ιδιότητα της σαν καλό μαλακτικό και αντιβηχικό. Είναι επίσης κατά των δερματικών παθήσεων.. Η ρίζα της χρησιμοποιείται κατά του πνευμονικού κατάρρου, του πλευρίτη, της δυσεντερίας και του νεφρίτη. Εσωτερικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν άνθη δενδρομολόχας. Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ρίζα (20 γραμμάρια σε ένα λίτρο νερό) για γαργαρισμούς, πλύσεις. Επουλώνει τις πληγές των ούλων και είναι καταπραϋντικό της στηθάγχης.
Περιγραφή: Η αλθαία ( ή δενδρομολόχα ή νερομολόχα ) ανθίζει το καλοκαίρι για μεγάλη χρονική περίοδο, αντέχει στη ζέστη και στην ξηρασία και συναντάται παντού στην Ελλάδα. Έχει χνου¬δωτό, όρθιο στέλεχος, στρογγυλά, οδοντωτά, γκριζοπράσινα φύλλα, κοκκινωπά ή λευκά λουλούδια.

Θεραπευτικές Ιδιότητες: Είναι χρήσιμη σε οποιαδήποτε περίπτωση χρειάζεται μαλακτική επίδραση Η ρίζα χρησιμοποιείται κυρίως για πεπτικά προβλήματα και συστήνεται ιδιαίτερα σε όλες τις φλεγμονές του πεπτικού σωλήνα , όπως φλεγμονές του στόματος, ουλίτιδα, γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, εντερίτιδα και κολίτιδα καθώς επίσης καταπραΰνει τις στομαχικές διαταραχές, το βή¬χα, τη βρογχίτιδα και το κρύωμα. Επίσης βοηθά σε δερματικές παθήσεις και διαταραχές, πόνους μυών και τενόντων. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται για τους πνεύμονες και το ουροποιητικό σύστημα. Για την ουρηθρίτιδα και την άμμο στο ουροποιητικό σύστημα τα φύλλα της Αλθαίας είναι πολύ καταπραϋντικά. Γενικά αυτό το φυτό είναι πολύ καταπραϋντικό για οποιονδήποτε ερεθισμό των βλεννογόνων μεμβρανών του σώματος. Στην αλθαία αποδίδονται και ανοσοποιητικές ιδιότητες, καθώς βοηθά τα λευκά αιμοσφαίρια να καταστρέ¬φουν τα μικρόβια που εισβάλλουν στον οργανισμό.

Χρήση: Λαμβάνεται τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Οι ρίζες της διαθέτουν μία κολλώδη ουσία, η οποία απορροφά το νερό, διογκώνεται και σχηματίζει μια προστατευτική ζελατίνη. Η ζελατίνη αυτή ανα¬κουφίζει και προστατεύει από τα κοψίματα, τις εκδορές, τα εγκαύματα και τις πληγές, ενδείκνυται για τις κιρσώδεις φλέβες και τα εξωτερικά έλκη όπως αποστήματα και δοθιήνες. Οι πολτοποιημένες ρίζες του μπορούν να χρησιμοποιη¬θούν εξωτερικά ως επουλωτικό και ξηραντικό κατάπλα¬σμα το οποίο α¬πλώνεται στην πάσχου¬σα περιοχή ζεστό, συμ¬βάλλοντας στη θεραπεία των φλεγμονών.
Θεραπείες
• Δερματικά Προβλήματα
• Πνεύμονες

http://www.votana.eu/

Ακουιλέγκια ( aquilegia vulgaris)

Φυτό δηλητηριώδες. Είναι χνουδωτό, έχει διακλαδώσεις και φθάνει το ένα μέτρο.
Ιδιότητες:
Χρησιμοποιείται μόνο ΜΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ ως φυτό διουρητικό, εφιδρωτικό. Εξωτερικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με καταπλάσματα για την επούλωση πληγών. Που το συναντάμε:
Στην κεντρική Ευρώπη και τις Ινδίες.

Ακορος (acorus calamus ή Calamus aromaticus)

Κάλαμος ο αρωματικός. Γνωστός για το πολύτιμο αιθέριο έλαιο του.
Ιδιότητες:
Έχει τονωτικές και αρωματικές και είναι κατά της καταρροής. Βοηθά στο “καθάρισμα” της φωνής. Χρησιμοποιείται κατά της δυσπεψίας, είναι κατά των σπασμών ενώ ως αρωματικός χρησιμοποιείται ευρέως στη ζαχαροπλαστική την ποτοποιία και τη ζυθοποιία.
Που το συναντάμε:
Φυτρώνει στις άκρες των ποταμών και σε στάσιμα νερά.
Υπάρχει ως φυτό αυτοφυές στην Ελλάδα είναι όμως σπάνιο. Θα το βρούμε μόνο στη Λακωνία.

Ακόνιτο (aconitum napellus)

ΠΡΟΣΟΧΗ: Φυτό δηλητηριώδες. Αυτοφυές σε υγρά μέρη. Χρησιμοποιούνται η ρίζα και τα φύλλα του. Η ιατρική οδηγία είναι άκρως απαραίτητη.
Ιδιότητες:
Βοηθά στις ημικρανίες νευραλγικής φύσεως, στις νευραλγίες του προσώπου και τις οδονταλγίες. Συνιστάται κατά των παθήσεων των πνευμόνων, της υδρωπικίας, των οξέων ρευματισμών και του αρθριτικών.
Που το συναντάμε:
Στην Ελλάδα και τη Μακεδονία, συναντάται το είδος ρανουνκουλόφυλλο.

Ακανθος (acanthus mole)

Η κοινή του ονομασία είναι μουτσούνα, τσουλαδίτσα, μουτρέρα, απόρακας. Αναπτύσσεται χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Ιδιότητες:
Τα φύλλα του έχουν μαλακτικές ιδιότητες.
Που το συναντάμε:
Συναντάται ευρέως στην Ελλάδα

Αζαρο ( Asarum europaeum)

Φυτό αειθαλές με δυσάρεστη οσμή.
Ιδιότητες:
Χρησιμοποιείται στη βρογχίτιδα, την πνευμονία τον κοκίτη και είναι κατά της διάρροιας. Έχει χρησιμοποιηθεί επίσης και κατά της ισχιαλγίας και σε ορισμένες δερματοπάθειες. Θεωρείται επίσης και καθαρτικό, διεγερτικό, εμετικό και διουρητικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μούσκεμα των φύλλων του . Η σκόνη της ρίζας και των φύλλων του χρησιμοποιείται όπως ο ταμπάκος για φτέρνισμα και σαν εμετικό.
Που το συναντάμε:
Το συναντούμε σε δάση της Βορείου Ελλάδος, της Πελοποννήσου και της Κεφαλληνίας. Φυτρώνει σε μέρη σκιερά και στα ορεινά δάση.

Αζα (Asa foetida)

Φυτό με μυρωδιά που μοιάζει με πράσο και γενικά είναι δυσάρεστη.
Ιδιότητες:
Χρησιμοποιούμε τη γκόμα του φυτού η οποία είναι γνωστή και ως Αζαφαίτιντα. Είναι χωνευτική και αντισπασμωδική. Συνιστάται στις παθήσεις του αναπνευστικού. (άσθμα βήχας σπασμωδικός, στηθάγχη, κοκίτης, καταρροή). Φαρμακευτικά γίνεται γαλάκτωμα, χάπια.
Που το συναντάμε:
Το συναντάμε στην Περσία, το Θιβέτ και το Βελουχιστάν. Στην Ελλάδα συναντάται ως η Asa η Communis ή Ferula communis. Είναι γνωστή επίσης και με τα ονόματα Νάρθηκας και Βανούκα

Αδωνις (Adonis Ranunculaceae)

Χρησιμοποιείται το μέρος του φυτού που βρίσκεται εκτός εδάφους.
Ιδιότητες:
Είναι τονωτικό, καρδιοαγγειακό και διουρητικό. Μπορεί ωστόσο κάποιες φορές να προκαλεί διάρροια και εμετό.
Που το συναντάμε:
Είναι φυτό που καλλιεργείται και μπορεί να καλλιεργηθεί στην Ελλάδα.

Αδίαντο (adiantum capillus veneris)

Αδίαντο, ή κόμη της Αφροδίτης. Πρόκειται για το γνωστό πολυτρίχι.
Ιδιότητες:
Τονωτικό των μαλλιών. Το τσάι του χρησιμοποιείται κατά του κρυολογήματος και της καταρροής.
Που το συναντάμε:
Φυτρώνει όπου υπάρχουν νερά, κυρίως τρεχούμενα.

Αγρόπυρο (Αgropyrum repens)

Αγρόπυρον τον έρπον, ανήκει στην οικογένεια των Αγροστωδών, (gramineae). Είναι η γνωστή αγριάδα, η οποία πολλαπλασιάζεται σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα και δυσχεραίνει την καλλιέργεια των χωραφιών.
Ιδιότητες
Το ρίζωμα του, χρησιμοποιείται ως δροσιστικό, διουρητικό, αντιφλογιστικό, διαλυτικό και κατά των παθήσεων της χολής και των ρευματισμών. Χρησιμοποείται για τις ασθένεις του συκωτιού, την κιτρινάδα και τους χολόλιθους. Θεωρείται ότι δρα κατά των πόνων των νεφρών και των φλογώσεων τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι γάτες και σκύλοι τρώνε τα φύλλα της αγριάδας για να κάνουν εμετό και για να ενεργηθούν. Το ρίζωμα του αγρόπυρου με ζύμωση και απόσταξη δίνει οινόπνευμα. Χρησιμοποείται επίσης και ως αφέψημα. Φαρμακευτικά γίνεται εκχύλισμα , χάπια και χυμός των νεαρών φύλλων και του στελέχους.