Αναπνευστικές παθήσεις & ομοιοπαθητική
Η ομοιοπαθητική έχει μερικές από τις καλύτερες θεραπείες για τη θεραπεία οξειών συμπτωμάτων διαφορετικών αναπνευστικών λοιμώξεων. Η χρήση της Ομοιοπαθητικής για αυτές τις λοιμώξεις είναι ...
Η σπονδυλική στήλη είναι κατασκευασμένη με αρθρωτά συνδεδεμένους σπονδύλους, επεκτείνεται από την βάση του κρανίου μέχρι τον κόκκυγα και ο ρόλος της είναι να προστατεύει τα νεύρα και τον Νωτιαίο Μυελό. Ανάμεσα από του σπονδύλους υπάρχει ο μεσοσπονδύλιος δίσκος, ο ρόλος του οποίου είναι να προσδίδει πλαστικότητα στην Σπονδυλική Στήλη και να απορροφά τους κραδασμούς.
Με «σημαία» τα εντυπωσιακά αποτελέσματα του πρώτου ανοσοφαρμάκου κατά του μελανώματος, η νέα θεραπευτική προσέγγιση ενάντια στον καρκίνο απογειώνεται. Σύντομα αναμένονται φάρμακα και για πολλές άλλες μορφές της νόσου.
Το νέο αντίσωμα (με κόκκινο χρώμα) βάζει «φρένο» στη σύνδεση του λευκού αιμοσφαιρίου (γαλάζιο χρώμα) με το καρκινικό κύτταρο, διαλύοντας την ασπίδα (πορτοκαλί) που δημιουργεί το καρκινικό κύτταρο και απελευθερώνοντας έτσι το ανοσοποιητικό ώστε να επιτεθεί στον όγκο
(Πηγή: ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: UCLA)
Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO), οι διαταραχές τραύματος επηρεάζουν πάνω από 100 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και αυξάνονται ανησυχητικά. Αν συμπεριλάβουμε τους ανθρώπους που έχουν άγχος ή/και κατάθλιψη, που συχνά είναι απλώς συμπτώματα ενός υποκείμενου τραύματος, τότε μπορεί ένα στα πέντε άτομα να πάσχει από κάποια μορφή διαταραχής τραύματος.
Οι πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες (δηλαδή αυτές που δεν έχουν συγκεκριμένο παθολογικό αίτιο) αποτελούν το συχνότερο νευρολογικό νόσημα. Ο ετήσιος επιπολασμός στη χώρα μας είναι περίπου 30%, δηλαδή, μέσα σ’ ένα χρόνο, 30 Ελληνες στους 100 παρουσιάζουν πονοκέφαλο. Οι δε γυναίκες παρουσιάζουν πονοκέφαλο δύο φορές πιο συχνά απ’ ό,τι οι άνδρες. Αυτά τα ποσοστά είναι μικρότερα από τα ποσοστά της υπόλοιπης Ευρώπης και των ΗΠΑ, όπου κυμαίνονται από 40% έως και 80%.
Η ανησυχία για το ανάστημα απασχολεί συχνά γονείς και παιδιά. Η παρακολούθηση της καμπύλης ανάπτυξης από τον παιδίατρο θα καθορίσει αν το ανάστημα του παιδιού είναι παθολογικά χαμηλό και αν χρειάζεται διερεύνηση από ενδοκρινολόγο.
Τα περισσότερα παιδιά με χαμηλό ανάστημα είναι φυσιολογικά και συχνά το ανάστημά τους χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθές χαμηλό ανάστημα.
Ο όρος καρδιομεταβολικός κίνδυνος περιγράφει την πιθανότητα εμφάνισης βλάβης είτε στην καρδιά είτε στα αγγεία όταν υπάρχουν στον συγκεκριμένο ασθενή συνήθως περισσότεροι του ενός επιβαρυντικοί παράγοντες.
Στους επιβαρυντικούς παράγοντες, ή αλλιώς παράγοντες κινδύνου, περιλαμβάνονται η παχυσαρκία, τα υψηλά επίπεδα κακής (LDL) χοληστερίνης, τα χαμηλά επίπεδα καλής (HDL) χοληστερίνης, η υψηλή αρτηριακή πίεση, καθώς και η αντίσταση στην ινσουλίνη. Κάθε ένας από τους αναφερόμενους παράγοντες έχει αναφερθεί ότι από μόνος του επιβαρύνει την καρδιαγγειακή λειτουργία αλλά ο συνδυασμός τους αυξάνει σημαντικά την εμφάνιση καρδιαγγειακού ή και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Η 2η ΣΥΧΝΟΤΕΡΗ ΝΕΥΡΟΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ.
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Η ΝΟΣΟΣ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ. ΟΜΩΣ, ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ 62 ΕΤΗ, ΕΝΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 50 ΧΡΟΝΩΝ.
Η νόσος Πάρκινσον παρατηρείται στο 0,2% στο γενικό πληθυσμό. Στις ηλικίες άνω των 60 ετών, η συχνότητα αυξάνεται στο 1%-2% και άνω των 80 ετών μπορεί να πλησιάζει το 5%.
Η φωνή είναι το σημαντικότερο φυσικό μέσο ανθρώπινης επικοινωνίας και καλλιτεχνικής έκφρασης. Αντιμετωπίστηκε σαν μυστηριώδες και μαγικό φαινόμενο στους αρχαίους χρόνους, ενώ σήμερα, χάρη στην πρόοδο της ιατρικής και της τεχνολογίας, γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες για τους μηχανισμούς παραγωγής της.
Η φυσιολογική παραγωγή της φωνής (φώνηση) αρχίζει με την ταλάντωση των γνήσιων φωνητικών πτυχών (χορδών) του λάρυγγα από ένα ρεύμα αέρα προερχόμενο από τους πνεύμονες, ενώ η τελική διαμόρφωση του ήχου που παράγεται λαμβάνει χώρα στην περιοχή του φάρυγγα, της στοματικής κοιλότητας, της μύτης και των παραρρινίων. Η όλη διαδικασία ελέγχεται από ανώτερα κέντρα του εγκεφάλου.
Η παχυσαρκία στα παιδιά και στους εφήβους προκαλεί πολλές ασθένειες. Για παράδειγμα, πριν το “ξέσπασμα” της επιδημίας της παχυσαρκίας, ο Διαβήτης στους εφήβους ήταν σχεδόν πάντα Τύπου 1 (ο τύπος του Διαβήτη που απαιτεί ινσουλίνη), αλλά τώρα ο Διαβήτης τύπου 2 (συνήθως εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) ευθύνεται για το 30% των νέων περιπτώσεων Διαβήτη στην εφηβική ηλικία. Επιπλέον, σχέση με την παχυσαρκία έχουν η άπνοια του ύπνου (η εμφάνιση παροδικών σύντομων διακοπών της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου), η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, τα προβλήματα στα οστά και στις αρθρώσεις, και η κατάθλιψη.
Η υπόφυση, είναι ένας αδένας στο μέγεθος μπιζελιού, που ρυθμίζεται από τον υποθάλαμο και έχει το γενικότερο έλεγχο τού μεγαλύτερου μέρους παραγωγής ορμονών τού οργανισμού μας.
Η υπόφυση ελέγχει τις δραστηριότητες των άλλων ενδοκρινών αδένων και των ορμονοπαραγωγικών κυττάρων. Εκκρίνει πολλές ορμόνες (οι ορμόνες είναι ουσιαστικά οι μεταφορείς των πληροφοριών που στέλνει το κέντρο-υπόφυση, σε όλα τα σημεία και όργανα του οργανισμού για να τίθενται σε λειτουργία), μερικές εκ των οποίων επιδρούν σε άλλους αδένες ερεθίζοντάς τους, ώστε να παράγουν τις δικές τους ορμόνες, ενώ άλλες δρουν άμεσα στούς ιστούς και στα όργανα.
Προληπτικές εξετάσεις σύμφωνα με την πάροδο της ηλικίας.
Η πρόληψη έχει πολλαπλάσια αξία από τη θεραπεία και οι περισσότερες γυναίκες το γνωρίζουν, όπως δείχνουν οι στατιστικές που αφορούν το προσδόκιμο ζωής και οι οποίες επιβεβαιώνουν τη μακροβιότητα των γυναικών έναντι των ανδρών ακριβώς επειδή οι εκπρόσωποι του «ασθενούς φύλου» κάνουν τακτικότερα προληπτικές εξετάσεις.
1 Συστηματική φυσική άσκηση: όλοι γνωρίζουμε ότι η περιστασιακή γυμναστική, ακόμη και ένας μεγάλος περίπατος με γρήγορο βήμα, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ψυχική μας διάθεση.
Ομως η συχνή (τρεις φορές την εβδομάδα) και συστηματική σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας σωματική άσκηση βελτιώνει εντυπωσιακά τις σωματικές και διανοητικές μας επιδόσεις.
Όλοι έχουμε πάθει κάμποσες φορές αυτόν τον σπασμό που μοιάζει να πηγάζει ανάμεσα στον θώρακα και στην κοιλιά και συνοδεύεται από το χαρακτηριστικό «χικ».
Ο σπασμός αυτός κάποτε θεωρούνταν αντανακλαστικός οφειλόμενος σε ακουσία σύσπαση του διαφράγματος (εξού και ο πλήρης ιατρικός όρος: συγχρονισμένος διαφραγματικός πτερυγισμός), του μεγάλου μυός που χωρίζει τον θώρακα από την κοιλιά και αποτελεί τον κύριο μυ της αναπνοής.
Η προεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση είναι ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος ο οποίος ασχολείται με τη διάγνωση και τη θεραπεία των μεταβολικών νοσημάτων των οστών. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά τρεις είναι οι κυριότεροι:
1) Ελάχιστοι τη γνωρίζουν, άρα και ελάχιστοι την αναζητούν!
2) Τα αίτιά της είναι πολλά και διάφορα, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων, η διερεύνησή τους είναι τόσο δύσκολη, ώστε σπάνια καταλήγουμε σε κάποιο από αυτά με αποτέλεσμα η διάγνωση ιδιοπαθής ή πρωτοπαθής οστεοπόρωση που χρησιμοποιείται αρκετά συχνά, να υπογραμμίζει περισσότερο τη διαγνωστική μας ανεπάρκεια.