Bιολογία των αντιοξειδωτικών μορίων: τί αγνοούμε;
Σήμερα βομβαρδιζόμαστε από ετερόκλητες πληροφορίες αναφορικά με την καταλληλότητα της πρόσληψης σε καθημερινή (ή μη) βάση διαφόρων αντιοξειδωτικών μορίων, όπως αντιοξειδωτικές βιταμίνες (ασκορβικό οξύ, τοκοφερόλη κ.α.) και άλλα μόρια όπως το λυκοπένιο, οι πολυφαινόλες, κατεχίνες κ.α.
Ο οργανισμός του ανθρώπου διαθέτει μηχανισμούς ρύθμισης της ισορροπίας μεταξύ οξειδωτικών και αντιοξειδωτικών μορίων, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η βέλτιστη λειτουργία του σε βιολογικό επίπεδο. Με απλά λόγια, εικάζεται ότι όταν ο οργανισμός βρίσκεται σε μια κατάσταση ψυχολογικού στρες, έλλειψης ύπνου, σωματικής κόπωσης, κακού αερισμού κ.α. οι συγκεντρώσεις των οξειδωτικών μορίων στο αίμα τείνουν να αυξάνονται (οξειδωτικό στρες), οπότε χρειάζεται να υπάρχει αύξηση των συγκεντρώσεων των αντιοξειδωτικών μορίων ενδογενώς ή και εξωγενώς προκειμένου να επανέλθει η ισορροπία προς όφελος του οργανισμού έναντι της επιφερόμενης μεταβολής.
Ωστόσο, χρειάζεται διερεύνηση τόσο ο χρόνος όσο και η ποιότητα προέλευσης και αναλογία των αντιοξειδωτικών μορίων εξατομικευμένα ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η καλύτερη πηγή βιολογικών αντιοξειδωτικών είναι τα φρούτα, τα λαχανικά και διάφορα χορταρικά, αλλά και το κρέας.
Στο φαρμακείο μπορεί να βρει κάποιος διάφορα σκευάσματα παρασκευασμένα από ερευνητές της βιολογίας των αντιοξειδωτικών, τα οποία -σε καμία περίπτωση- δεν πρέπει να χορηγούνται αλόγιστα (ιδιαίτερα σε άτομα με ηπατοπάθειες, νεφροπάθειες, παθήσεις του αίματος, κύηση κ.α.), δηλαδή, χωρίς τη συμβουλή του ιατρού ή του φαρμακοποιού.